Alles heeft te maken met de huidige baan van de nu 46-jarige Iwan. Sinds november 2013 is hij in dienst van de Poolse voetbalbond PZPN als directeur organisatiezaken rond het nationale elftal. "Ik ben tegelijk begonnen met bondscoach Adam Nawalka. We stonden op plek 78 van de FIFA Ranking. We stegen onlangs naar plek vijf en staan nu zevende. Maar dit hebben we niet zomaar bereikt," vertelt de voormalige aanvaller van onder meer Roda JC, Feyenoord, PSV en RBC Roosendaal tegenover ELF Voetbal.
Vriendengroep
Het geheim ligt volgens de veertigvoudig Pools international met name in keihard werken. "We wilden terug naar de top. Polen had altijd goede voetballers, maar was in de voorgaande jaren geen team. Nu staat er een vriendengroep. Net zoals in mijn eerste jaar in Nederland (1994/95, red.), bij Roda JC. We hadden geen vedetten of wereldtoppers, maar trainer Huub Stevens maakte er een team van waardoor we tweede werden."
"Bij de nationale ploeg heeft dat veel tijd gekost. Veel reizen, veel wedstrijden bezoeken, ontzettend veel gesprekken voeren. En nog steeds. Tijdens trainingskampen slapen we met de technische staf drie tot vier uur in de nacht. Zitten we alleen maar te praten en zaken te regelen. Iedereen kan zien wat het heeft opgeleverd. Ik ben altijd emotioneel geweest, maar als je ziet wat we bereiken, geeft dat alleen maar meer kracht."
"Als een speler in mindere vorm is en geen uitnodiging krijgt, bellen we hem altijd op. Duidelijkheid is belangrijk." Iwan bezocht onlangs Chelsea - West Bromwich Albion, was vanwege doelman Bartosz Bialkowski op bezoek bij Ipswich Town en zat meerdere keren op de tribune bij FC Bayern München. "Ik reis vaak met de trein. Dan kan ik onderweg veel doen. Sinds we ons voor het land hebben geplaatst, is het alleen maar drukker geworden. Ik ben al diverse keren in Rusland geweest. Zaterdag (vandaag, red.) reis ik opnieuw af. Ga ik met onze kok en videoanalist naar Sochi voor een workshop."
In de Zuid-Russische stad heeft Polen straks haar thuisbasis op de mondiale titelstrijd. "Wist je dat jullie dat hotel eigenlijk hadden geboekt. Oranje stond op één, België was reserve. Ik wist ook dat dat hotel goed moest zijn en tekende op plek drie in. België koos uiteindelijk voor Moskou, Oranje plaatste zich niet. Nu verblijven wij in Sochi."
WK-loting
Op het WK is Polen ingedeeld in een poule met Senegal, Colombia en Japan. "Een lastige poule. Echt heel lastig. Iedereen kan van iedereen winnen. Senegal en Colombia hebben sterke spelers. Japan is als team sterk en erg technisch. Ik hoor vaak genoeg dat we zonder problemen de volgende ronde moeten halen, maar wij hebben de kracht van onze tegenstanders gezien. De eerste wedstrijd tegen Senegal (op 19 juni in Saransk, red.) wordt direct erg belangrijk."
In de voorbereiding is al rekening gehouden met de tegenstanders. "We oefenen volgende maand tegen Zuid-Korea en Nigeria. Net voor het WK ook nog tegen Chili. Landen uit elk contingent van de komende tegenstander. We verblijven eerst aan het strand in Polen, daarna in de bergen. In Arlamóv, een prachtig kuuroord. Dan spelen we nog een oefeninterland in Poznan tegen Litouwen en vliegen dan via Warschau naar Rusland."
Iwan, die zich na het afsluiten van zijn voetballoopbaan in 2006 in een dorp vlakbij Warschau vestigde, is verbaasd dat Oranje opnieuw niet van de partij is op een eindtoernooi. "Het klinkt voor mij als vreemd. Zelfs Polen ontbrak nog nooit twee keer achter elkaar. Wat is er bij jullie gebeurd? Ik vind het jammer. Ik heb nog veel contacten in Nederland, spreek nog veel oud-ploeggenoten waarmee ik samen heb gespeeld. Zo speelden we in Denemarken. Ben ik met Anton Scheutjens, tweede keeper toen ik bij Roda JC speelde (en nu keeperstrainer van FC Kopenhagen, red.), uit gaan eten. Rond het EK van 2012 deed ik dat met Patrick Kluivert."
"Als ik in het buitenland ben, zoek ik op mijn hotelkamer altijd direct of ik een Nederlandse zender op de televisie tegenkom. Dat voelt altijd vertrouwd en ik vind het belangrijk om het Nederlands bij te blijven houden. In mijn eigen huis kan ik enkel BVN ontvangen, maar de tijd ontbreekt eenvoudigweg om te kijken. Laat staan het Nederlandse voetbal. Na het weekend bekijk ik wel altijd de uitslagen."
Feyenoord - PSV
Zondag staat Feyenoord - PSV op het programma. "Als je me vraagt, wie er gaat winnen. Tja, ik weet het niet. Ik kan geen keuze maken. Bij PSV (1997-2000, red.) heb ik sportief de beste periode meegemaakt. Twee keer kampioen, Champions League gespeeld. Bij Feyenoord (1995-1997, red.) stonden de supporters echt altijd achter me. Ook in de periode onder Arie Haan toen ik op de bank terechtkwam, bleven ze me steunen. Toen ik besloot te vertrekken naar PSV heb ik geen verkeerd woord gehoord. De fans begrepen me. Tijdens mijn eerste bezoek als PSV'er aan De Kuip was er van onbegrip ook niets te merken."
"Feyenoord is echt van de fans. Bij PSV heb ik het gevoel dat het meer een gewone Businessclub is. Tachtig procent van de fans zijn gewone mensen die een wedstrijd komen kijken. Bij Feyenoord zitten presidenten van grote bedrijven op de tribunes. Op zaterdag of zondag trekken ze een Feyenoord-shirt aan en worden ze helemaal gek. Bij PSV uit de liefde voor de club zich anders. Bij beide clubs heb ik mooie momenten meegemaakt. Ik vond het mooi dat Feyenoord afgelopen jaar kampioen werd. Ik vind het nu mooi dat PSV bovenaan staat."
Van Bronckhorst
Iwan vervolgt. "Bij PSV heb ik samengespeeld met Phillip Cocu, bij Feyenoord met Giovanni van Bronckhorst. Allebei zijn ze nu trainer. Dat verbaast me niet. In Nederland worden voetballers na hun carrière snel trainer. Spelers, met een sterke binding met een club, kunnen daar terecht. In Polen is dat veel minder vanzelfsprekend. Toen ik bij Feyenoord speelde, woonde ik in Ouderkerk aan den IJssel. Gio woonde in Krimpen aan den IJssel. Regelmatig pikte ik hem op om naar de training te gaan. Dan had hij geen auto ter beschikking en belde hij me. Ik kwam regelmatig bij hem over de vloer."
Contact met Van Bronckhorst heeft hij niet meer. "Maar als ik hem zie, kunnen we veel herinneringen ophalen. Het vaakst spreek ik met Regi Blinker. We bellen elkaar regelmatig en spreken natuurlijk over Feyenoord. Afgelopen week ben ik op vakantie geweest in Dubai. Ik wilde in januari gaan, maar de tijd ontbrak. Ik kwam nu Jerzy Dudek tegen. Hij vroeg me nog om te gaan golfen, maar ik had mijn spullen niet mee. Zijn niveau ligt ook hoger, hij heeft iets meer tijd, haha. Het is jammer dat Jerzy op dit moment niets voor het Poolse voetbal doet. Het zou mooi zijn als hij ook een rol zou willen invullen."
Mateusz Klich
In Nederland is Iwan alweer enkele jaren niet geweest. "Ik wilde in 2015 graag naar de reünie van oud-spelers bij Roda JC, maar ik moest toen toch op pad voor de nationale ploeg. Misschien dat ik binnenkort een keer kom voor Mateusz Klich van FC Utrecht. We houden hem in de gaten, net zoals we een groep van zeventig, tachtig spelers observeren. Elke maandag bespreken we hun resultaten. Mateusz heeft natuurlijk een hele tijd niet tot nauwelijks gespeeld. Maar als hij straks weer zijn oude vorm laat zien, kan hij zo weer bij de ploeg komen. We zullen zien."
Naar het WK ziet hij uit. "Ik geloof in het team. We zullen 110 procent geconcentreerd moeten zijn in Rusland en dan geloof ik dat we ver kunnen komen. Het is voor een aantal jongens de laatste kans op dit podium." Voor Iwan zijn het tot en met juli in ieder geval volle dagen. "Het is druk. Dat ontken ik niet. Maar het maakt me gelukkig. Ik heb er ontzettend veel plezier in. Ik heb een heel fijne baan."
