Dat vertelt de 27-jarige Amsterdammer in dienst van Watford in de nieuwe editie van ELF Voetbal. We gingen op bezoek bij Daryl Janmaat en Zeegelaar, die openhartig zijn over hun avontuur in Engeland en over meer zaken. Beide spelers bekleden dit seizoen een basisplaats in de laatste linie bij Watford. Janmaat op rechts, Zeegelaar op links. Waar Janmaat reeds dertig interlands afwerkte, strandde de Oranje-carrière van Zeegelaar tot dusver bij twee wedstrijden op de reservebank.
In het najaar van 2015 werd hij opgeroepen voor de EK-kwalificatieinterland tegen Luxemburg en de oefeninterland tegen België. "Ik kreeg een belletje van Danny Blind, de bondscoach. De uitnodiging was een bevestiging dat ik iets goed doe, haha. Hartstikke mooi om die trip mee te maken." Zijn ontgroening viel mee. "Ik hoefde geen liedje te zingen. Ik moest me alleen introduceren. Bas Dost had me vooraf al een beetje verteld hoe het eraan toeging bij Oranje."
Concurrentie
"Dick Advocaat heb ik nooit gesproken. Toen hij zijn eerste selectie bekendmaakte, had ik net twee, drie weken niet gespeeld. Ik hield er rekening mee dat ik geen oproep kreeg. De concurrentie is ook zwaar. Jongens als Erik Pieters, Patrick van Aanholt en Jetro Willems worden nu niet eens opgeroepen. In de Nederlandse competitie loopt nog Ridgeciano Haps, een groot talent als Tyrell Malacia. De discussie om de linksbackpositie begrijp ik dan ook niet. Ach ja, ik maak me er niet druk over. Komt het, dan komt het. Anders niet."
In ELF Voetbal licht Zeegelaar ook zijn opmerkelijke carrière toe, zijn jeugd in Amsterdam Transvaal en de Vogelbuurt en verklaart hij zijn niet-doorbraak bij Ajax. Janmaat spreekt onder andere over zijn transfer van Newcastle United naar Watford, waarom hij de Engelse voetbalmentaliteit waardeert en over zijn toekomst.
