Afgesproken in een chique restaurantje in Etten-Leur, waar normaliter de mannen in overhemd aantreden, arriveert daar Jordy Buijs. Op badslippers, in voetbalbroekje en met petje. Hij is op zijn gemak. Terug in het kikkerlandje dat hij twee jaar inruilde voor buitenlandse avonturen in Roemenië en Australië. Klaar voor een nieuwe uitdaging.
“Ik kom net terug van vakantie. Paar daagjes in Tsjechië en Griekenland geweest”, vertelt Buijs. “Maar nu ben ik weer volle bak aan het trainen bij mijn vader (Steef, nieuwe hoofdtrainer van vv Rijsoord, red.) bij NSVV. Ik moet fit blijven.”
Dominantie
Fit blijven en zijn vorm behouden. Dat is het voornaamste doel. Buijs groeide in anderhalf jaar uit tot een van de beste verdedigers van Australië. Geroemd om zijn passing ontwikkelde hij zich, met de meeste succesvolle passes van de competitie, tot de Bonucci van Australië. “De opbouw begon altijd bij mij. Dat is zeker een van mijn kwaliteiten. In het voetballende gedeelte moet ik aanwezig zijn. Dan klim je soms boven de rest uit.”
— Jordy Buijs (@JordyBuijs23) 23 april 2018
Niet alleen Buijs steeg boven zichzelf uit. “Ik heb deel uitgemaakt van het beste voetbalteam in de Australische voetbalgeschiedenis. Vier prijzen in vijftien maanden. Bizar. We hebben in anderhalf jaar twee wedstrijden verloren. Het gevoel dat we altijd konden winnen, zelfs bij achterstand, was heerlijk.”
Bijzondere relaties
“Australië wordt voor de voetbalwereld steeds aantrekkelijker. Er komen steeds meer topspelers. Alessandro Del Piero heb ik helaas net gemist. Nu lopen er spelers als Adrian Mierzejewski en Milos Ninkovic rond. Met Adrian heb ik nog regelmatig contact. Samen met hem en Luke Wilkshire reed ik altijd naar de training. We hebben het vaak over transferdingetjes. Adrian heeft nog een contract, Luke is onder de pannen bij Wollongong Wolves FC aan de slag. Nu ik nog.”
Aan Australië heeft Buijs veel vrienden overgehouden. Van de spelers tot aan de kok. “Bij Sydney FC hadden we een eigen kok, George. Hij had voor de belangrijke wedstrijden altijd een speech voorbereid waarbij het hele spelershome aan zijn lippen hing. Hij bezat een Italiaans restaurant waar ik niet weg was te slaan. We hebben echt een mooie band opgebouwd. Samen met hem en Roly Bonevacia hebben we Nieuwjaar gevierd. Met uitzicht op het vuurwerk op Harbour Bridge.”
Vertrek
Hoewel de relatie tussen Buijs en Sydney FC erg goed was, scheidden de wegen na een flinke teleurstelling. “De Aziatische Champions League was het enige wat ik nog wilde spelen. Daarvoor mochten drie buitenlandse spelers worden ingeschreven. Ik werd niet geselecteerd. Verrassend, want ik had verwacht dat genoeg had laten zien. Dat kwam even hard aan. Jammer.”
“Vooral voor de fans vind ik het erg dat ik wegga”, vervolgt Buijs. “Ik had een hele goede klik met de aanhang. Elke week, thuis en uit, zongen zij mij toe. Ik ga altijd voorop in de strijd en dat wordt erg gewaardeerd, bij elke club. Regelmatig riepen de Australische supporters dat ik moest blijven. Die strijdlust heb ik altijd al gehad. Clubs als Millwall hebben in mijn jeugd altijd de voorkeur gehad boven teams als FC Barcelona en Manchester United.”
EREDIVISIE
Supporters die roepen dat Buijs moet blijven is niets nieuws. Zijn vertrek bij NAC bracht zelfs de hashtag #JordyMoetBlijven teweeg. “NAC heeft een speciaal plekje in mijn hart. Ik zal nooit vergeten dat die supporters een petitie voor mij zijn gestart. Misschien keer ik er ooit terug. Als speler of als trainer, voor elk aanbod sta ik open.”
Geruchten over een overstap naar FC Groningen, waar Danny Buijs trainer is, zijn er ook. “Hij is een goede vriend van me. Hij is, ook al zegt het internet van wel, niet mijn broer. Hem ken ik al van kleins af aan. Hij bracht mij altijd thuis van training toen ik nog geen rijbewijs had. Zaten altijd samen in de vervoersbus naar Feyenoord. Dat contact is eigenlijk nooit weggegaan.”
“Ik ben benieuwd hoe hij het gaat doen bij FC Groningen. Hij heeft het ontzettend goed gedaan bij Kozakken Boys. Nu krijgt hij de kans om zich bij FC Groningen te laten zien. Ik denk dat hij dat wel aankan. Hij heeft leiderschap waar menig Eredivisie-trainer nog van kan leren.”
Het trainerschap zou Jordy Buijs ook zeker bevallen. “Ik ga sowieso trainer worden. De TC3 en TC2 trainerscursussen heb ik al gehaald. Binnenkort mijn TC1 halen en dan hoop ik later coach betaald voetbal te kunnen worden. Maar voorlopig blijf ik lekker voetballen. Zo lang mogelijk. Ik ben nog hartstikke fit, dus dat is geen probleem.”
WK
Voordat het nieuwe seizoen begint kan Australië genieten van het WK. Al gaat dat volgens Buijs van korte duur zijn. “Australië gaat het zwaar krijgen. Het is een heel pittige poule met Peru, Frankrijk en Denemarken. Ik hoop vooral dat Bert van Marwijk, mijn oude trainer, het goed zal doen. Het succes is hem gegund.”
