De zon gaat langzaam onder in Sydney, vertelt Siem de Jong als we hem eind januari bellen op een woensdagochtend in Nederland. Hij ligt op een bank in zijn twee-onder-een-kapwoning op een kwartier lopen van Bondi Beach. Lux, zijn dochter van anderhalf jaar oud, ligt te slapen. Het tijdsverschil met Nederland is tien uur. In Australië is het zomer en de airco draait op volle toeren. “Het is hier normaal gesproken al warm in januari, maar zelfs voor Australiërs is het nu echt heet. Er is hier al weken een hittegolf. In andere delen van het land is het soms boven de veertig graden Celsius. In huis is het nog goed te doen, maar buiten is het echt zweten. Op trainingen of bij wedstrijden loop je al snel met een drijfnat shirt rond. Gelukkig zijn onze wedstrijden vaak na een uur of zes ’s avonds. Dan is het al iets koeler. Maar met deze hoge temperaturen kun je het best binnen zitten of aan het water liggen met een windje ter verkoeling. Al moet je hier oppassen voor haaien. We horen af en toe het haaienalarm afgaan op Bondi Beach.”
DOWN UNDER
Sinds augustus woont Siem de Jong met zijn vriendin Fieke en hun dochter Lux in Sydney, op 16.632 kilometer van Amsterdam, zijn vorige woonplaats. Sydney FC huurt De Jong, geboren in het Zwitserse Aigle en zoon van voormalig volleybalinternationals George de Jong en Loekie Raterink, tot eind juni van Ajax. Bij Ajax heeft hij nog een contract tot de zomer van 2020.
In de Australische stad met bijna vijf miljoen inwoners werd hij eind augustus gepresenteerd als aanwinst van Sydney FC, kampioen van de A-League in het afgelopen seizoen. Een nieuwe marquee player, die op basis van populariteit, uitstraling of exceptionele kwaliteiten als uithangbord voor de Australische Hyundai A-League buiten de salary cap van twee miljoen euro valt. Elke club in de A-League mag twee marquee players in de selectie hebben. Op de website van Sydney FC noemde voorzitter Scott Barlow De Jong, spelend met rugnummer 22, ‘a truly world class player’.
Kan een speler van wereldklasse nog rustig over straat in Sydney?
Lachend: “Ja hoor, ik kan nog vrij anoniem boodschappen doen of ergens wat eten en drinken. Als ik word aangesproken op straat zijn het vooral Nederlanders die in Sydney wonen of op vakantie zijn. Ik moet misschien meer goals maken zoals mijn vrije trap tegen Adelaide United. Ik hoorde dat die goal ook naar Nederland was overgewaaid via social media. Ik kreeg daarna wel wat leuke berichtjes uit Nederland. Ik ben nog niet vergeten, al zit ik hier nu aan de hele andere kant van de wereld, haha.”
? | Watch our world class opener, as @siemdejong puts it up where the spiders live! ?
— Sydney FC (@SydneyFC) 13 januari 2019
Second half coming up, #WatchWithUs LIVE on @FOXFOOTBALL 505 & the My Football Live App... #SydneyIsSkyBlue #ComeWithUs #SYDvADL pic.twitter.com/zI6HBylsJM
Hoe bevalt het leven Down Under?
“Heel goed. Het was voor het eerst dat we mijn verjaardag, de feestdagen en Oud & Nieuw doorbrachten zonder onze families. Maar ja, wij zitten op ruim twintig uur vliegen van Nederland. Met de kerstdagen zaten we veel op het strand. Het was boven de dertig graden en ‘s avonds staken we de barbecue aan. Net iets anders dan gourmetten… We hadden niet echt een kerstgevoel. Met oudjaarsavond gingen we met Jop van der Linden (teamgenoot bij Sydney FC, red.), zijn vrouw en hun kindje naar een hotel in het centrum van de stad. Daar konden we het vuurwerk vanaf de Harbour Bridge zien en de kinderen konden rustig slapen. Wij maakten het ook niet te laat. De volgende dag moesten we weer trainen en twee dagen later stond er weer een wedstrijd op het programma. We hebben hier om de vier of vijf dagen een wedstrijd. Het programma is vrij druk, ook vanwege het reizen. De verste uitwedstrijd is Perth. Die hebben we al twee keer gehad. Je speelt in de A-League drie keer tegen iedere tegenstander. Het ene seizoen speel je twee keer thuis, het andere twee keer uit. Op weg naar Perth zit je vijf uur in het vliegtuig. Een dag voor de wedstrijd kom je aan en dan ga je trainen, rusten en naar een hotel. Je leest wat, luistert podcasts, maakt een wandelingetje of kijkt een serie. We hebben ook uitwedstrijden dichterbij, dan gaan we met de bus. Maar we zitten ook in de competitie bij Wellington Phoenix uit Nieuw-Zeeland, weer een paar uur in het vliegtuig. Ik vind het niet erg. Zo zie je wat van de wereld.”
SIGHTSEEING
Heb je ondanks het drukke programma Sydney en de nabije omgeving al kunnen verkennen?
“We hebben meestal één en soms twee dagen per week vrij. We zijn al een aantal keer met een boot het water opgegaan en naar de Blue Mountains geweest. Mijn ouders en een aantal vrienden zijn een keer hier geweest. Zij willen natuurlijk allemaal de Opera House en Harbour Bridge zien. Nou, dan gaan we er maar weer naartoe, haha. Ik kan al bijna als gids door het leven… Verder heb ik de kangoeroes en koala’s alleen in de dierentuin gezien, nog niet in het wild. Voor trips verder dan een uur of twee buiten Sydney moeten we wachten tot na het seizoen. Ik wil graag nog naar de Great Barrier Reef en een trip naar Nieuw-Zeeland staat op de planning. Ik ben er in mijn tijd bij Newcastle United al eens geweest, voor een trainingskamp, na een reis van 34 uur. We speelden toen tegen Sydney FC en ik scoorde. Niet mijn mooiste doelpunt, na een fout van de keeper, maar wel een van mijn weinige goals bij Newcastle. Een aantal mensen bij Sydney FC kon het zich herinneren. Het seizoen in Australië duurt nog tot juni met de play-offs en de Aziatische Champions League. Hopelijk kunnen we daarna nog aan sightseeing doen.”
Je verzamelt de nodige airmiles: met Sydney FC ga je voor de Aziatische Champions League ook nog naar Japan, Zuid-Korea en China…
“Ja, dat is ook bijzonder om mee te maken. Ik ben vrij avontuurlijk ingesteld en vind het ook leuk om te reizen en de wereld te ontdekken. Al krijg je niet altijd veel mee van een land of cultuur wanneer je ergens een wedstrijd speelt. Je gaat voornamelijk van vliegveld naar hotel en stadion en terug. Toch krijg je bepaalde indrukken mee en later is het leuk om terug te kijken waar je eigenlijk allemaal bent geweest. Ik heb al veel gereisd met mijn vriendin: in Europa, Noord- en Zuid-Amerika, Afrika en Indonesië.”
Hoe bevalt het sportieve aspect aan jouw avontuur bij Sydney FC?
“Goed. Mijn doel was om hier wedstrijdritme op te doen en topfit te worden. De eerste duels was het even aanpoten. Ook door de weersomstandigheden. In november en onlangs tegen Wellington Phoenix viel ik geblesseerd uit. Toch dacht ik: het zal toch niet? Gelukkig viel de schade in beide gevallen mee. Ik heb al de nodige wedstrijden kunnen spelen en mijn doelpunten meegepikt. Sydney bood mij in augustus een mooie optie toen duidelijk werd dat bij Ajax mijn perspectief op speeltijd niet groot zou zijn. Dat vertelde trainer Erik ten Hag. Hij vond dat ik fitter moest worden om in aanmerking te komen voor speeltijd. Ik mocht door nieuwe regels van de KNVB niet meer bij Jong Ajax meedoen. Alleen spelers tot 24 jaar mogen spelen bij beloftenteams in de Keuken Kampioen Divisie. Er kwam nog een aanbieding uit het Midden-Oosten, maar daarin had ik geen trek. Toen Han Berger informeerde of ik interesse had om naar Sydney te komen was ik gelijk enthousiast. Han ken ik al van mijn tijd bij De Graafschap en hij is nu bestuurslid bij Sydney FC. Ik begreep al snel dat Sydney FC een grote club is in Australië, een beetje het Ajax van Australië. Ik heb ook nog met Jordy Buijs gesproken. Hij speelde hier tot vorig seizoen. Jordy was erg enthousiast en vertelde dat het leven in Australië heel relaxed is en het land een echte sportcultuur heeft. Voetbal is heel populair bij kinderen en de sport groeit. Naast voetbal zijn Australiërs gek op cricket, rugby en Australian Football. Ik ben al eens naar een rugbywedstrijd geweest. Dat was mooi om te zien. Het ging er hard aan toe, maar wel fair.”
AJAX
Heb je ondanks het tijdsverschil mogelijkheden om wedstrijden van Ajax te volgen vanuit Sydney?
“Dat is lastig. Als een Champions Leaguewedstrijd om zeven uur ’s avonds begint is het bij ons vijf uur ’s nachts. Als een wedstrijd om negen uur begint, moet ik om zeven uur ’s ochtends klaar zitten. Niet ideaal. Ook omdat ik mijn slaapuren nog meer waardeer sinds we Lux hebben, haha. Maar ik kijk wel samenvattingen en lees de berichten op internet. Ik volg Ajax dus zeker. Mooi om te zien dat ze het zo goed doen in Europa. Ook heel knap. Gezien de loting waren er kansen om door te gaan naar de achtste finales, maar je moet het ook nog maar laten zien tegen grote clubs als Bayern München en Benfica. Ik ben benieuwd hoe Ajax het tegen Real Madrid gaat doen. Ik heb met Ajax vijf keer tegen Real gespeeld. Elke keer verloren. Bij de laatste keer in 2013 waren we ondanks een thuisnederlaag tegen Real nog heel dicht bij de achtste finales, maar we kwamen een doelpunt tekort nadat Olympique Lyon met 1-7 won bij Dinamo Zagreb. Ik heb geen spijt dat ik ben weggegaan nu Ajax het zo goed doet in Europa. Ik gun Ajax het beste.”
Hoe groot acht je de kans dat je in de nabije toekomst weer bij Ajax terugkeert en kans maakt op een basisplaats?
“Mijn ambitie blijft om weer basisspeler te worden bij Ajax, maar ik ben reëel. Er lopen nu veel goede spelers rond bij Ajax en het is niet voor niets dat Frenkie de Jong naar FC Barcelona gaat en veel Europese topclubs worden genoemd bij spelers als Donny van de Beek, Matthijs de Ligt en Hakim Ziyech. Het is voor mij interessant om te zien wat er op de transfermarkt gaat gebeuren. Wanneer Ajax veel geld voor een aantal spelers krijgt, zullen ze dat ook weer voor een deel investeren in nieuwe spelers. We gaan in de zomer bespreken wat mijn rol kan zijn bij Ajax. Ik ben niet iemand die zomaar opgeeft, ook omdat Ajax mijn club is en blijft. Ik heb er veel bijzondere herinneringen liggen. 15 mei 2011 tegen FC Twente blijft mij altijd bij: scoren in de kampioenswedstrijd tegen FC Twente en die derde ster veroveren. Met een aantal jongens uit die ploeg heb ik nog steeds contact. Daley Blind is een goede vriend geworden, net als Jan Vertonghen. Ik spreek hem nu alleen iets minder vaak. Ook door het tijdsverschil. Misschien keert Jan ooit terug naar Amsterdam en spreken we elkaar weer vaker. Iedereen zit toch in zijn eigen flow in de voetbalwereld.”
Je bent net dertig geworden. Hoe lang wil je en kun je nog meedraaien in het voetbal?
“Ik hoop een jaar of vijf, zes. Maar daarbij ben je afhankelijk van mogelijke blessures, waarvan ik er de laatste jaren nogal wat heb gehad. Ik merk nu ook dat ik wat meer pijntjes voel na trainingen of een wedstrijd. Je wordt wat stijver met de jaren. Met topvoetbal pleeg je roofbouw op je lichaam. Er zijn weinig voetballers zonder pijntjes. In mijn laatste jaar bij Ajax, voordat ik naar Newcastle ging in de zomer van 2014, begon ik wat meer te kwakkelen. Mede daardoor werd het in Engeland niet wat ik ervan verwacht had. Maar ik heb geen spijt van die transfer. Ik ben ook niet iemand die denkt: wat als ik die keuze niet had gemaakt of die blessure niet had gehad? Het is gelopen zoals het is gelopen.”
TOEKOMST
Hoe kijk je nu terug op jouw afgelopen twee seizoenen in Nederland: eerst bij PSV en daarna Ajax?
“In mijn jaar bij PSV heb ik het redelijk gedaan, denk ik. Ik heb best veel gespeeld en hier en daar mijn goals meegepikt. Zoals tegen Ajax in Amsterdam. Een seizoen later, toen ik terugkeerde bij Ajax, kreeg ik daar wat commentaar op. Vooral grapjes van mijn teamgenoten. Ze snapten ook wel dat ik toen met een ander belang de wedstrijd inging en me bij PSV wilde bewijzen. Bij Ajax beleefden we uiteindelijk een teleurstellend en rommelig vorig seizoen. Ook met de trainerswissel. We speelden wisselvallig en kwamen uiteindelijk tekort tegen PSV. Ik kreeg ook nog rood in Eindhoven tijdens de kampioenswedstrijd van PSV. Het werd uiteindelijk een seizoen om snel te vergeten. Voor Ajax is het mooi dat ze de stijgende lijn te pakken hebben. Hopelijk staan ze na dit seizoen niet weer met lege handen.”
Is er een kans dat je nog langer in Australië blijft dan één seizoen?
“We hebben het hier goed naar ons zin. Wie weet. Het hangt uiteindelijk af van wat Ajax, Sydney en ik willen. Het leven is goed en ik speel mijn wedstrijden. Maar ik ben niet van plan zo lang in Australië te blijven dat Robert ten Brink ooit met Luuk of mijn ouders voor de deur staat voor een hereniging, haha. Daarvoor voel ik me ook te zeer verbonden aan Nederland. Met name aan Amsterdam, meer dan aan de Achterhoek. Het lijkt mij nog wel mooi om in de nabije toekomst ook eens in de Verenigde Staten te wonen en te spelen.”
Je hebt vast het telefoonnummer van Frank de Boer, nu trainer bij Atlanta United?
“Ja, misschien moet ik eens appen hoe het met Frank gaat, haha. Maar de MLS is nu ook in opkomst en de Amerikaanse sportcultuur spreekt mij aan. Ik ben al een paar keer in New York en in Californië geweest. Ik weet dat Gregory van der Wiel, met wie ik jaren bij Ajax speelde, tot voor kort in Canada zat en bij Toronto FC speelde. Ik heb niet veel contact met hem, maar volg hem wel via social media. Ik vind het interessant hoe hij zich in het zakenleven ontplooit. Eerst met Demy de Zeeuw en Eljero Elia bij BALR. en inmiddels voor zichzelf. Ik ben me ook aan het oriënteren op opties voor na mijn spelerscarrière.”
Waar denk je aan?
“Ik begin me steeds meer te verdiepen in bedrijfsmanagement. Ik lees boeken en luister podcasts. Ik heb onlangs iemand gesproken die investeert in start-ups. Gewoon om te sparren. Dan moet je oog hebben voor welke ideeën zakelijk gezien interessant zijn. Ik heb met Luuk in de afgelopen jaren hier en daar wat investeringen gedaan. Zo hebben we met een compagnon kledingmerk MAEL opgezet. Onze compagnon heeft de dagelijkse leiding omdat wij ons moeten focussen op het voetbal. Luuk en ik hebben ook een huis op Ibiza. Daar komen we vaak in de zomer en vrienden en familie maken er ook gebruik van. Misschien is vastgoed ook interessant voor in de toekomst. We zijn graag op Ibiza. Luuk heeft daar eens dj-lessen gehad, al zie ik hem niet snel in clubs draaien in de toekomst, haha. Nee, ik word zelf niet door mensen aangezien voor Armin van Buuren, al hoor ik al jaren dat we qua uiterlijk veel op elkaar lijken. We hebben hem en een andere dj’s wel gezien op Ibiza, zoals ook Avicii. Ik luister graag naar zijn muziek. Triest hoe het met hem is afgelopen. Ik vond de documentaire over hem aangrijpend. Dan zie je met hoeveel druk en stress een succesvolle dj te maken kan krijgen. Dat besef je niet altijd als je naar een optreden gaat. Ik zou trouwens weleens willen overwinteren op Ibiza. Ik hoor van de mensen die er het hele jaar wonen dat het eiland buiten de vakantieperiodes nog veel mooier en fijner is om te zijn, zonder toeristen. Maar nu eerst nog een aantal jaren lekker voetballen en fit blijven. Wat dat betreft zijn de zon en de temperatuur in Australië goed voor de spieren, haha.”
