ELF Voetbal zet de meest bijzondere duels tussen de twee aartsrivalen op een rij. De allereerste Klassieker stamt trouwens uit 1956. Toen won Feyenoord in de eigen Kuip met liefst 7-3 van Ajax. Daarna vonden er nog 122 ontmoetingen tussen de twee grootmachten plaats.
De balans:
| Gespeelde ontmoetingen | 123 |
| Overwinningen Ajax | 56 |
| Overwinningen Feyenoord | 29 |
| Gelijke spelen | 38 |
| Aantal doelpunten Ajax | 257 |
| Aantal doelpunten Feyenoord | 182 |
Voor ons overzicht nemen de wedstrijden in Amsterdam, dat zondag opnieuw als strijdperk dient, onder de loep. In de hoofdstad stonden er tot dusver 61 duels op het programma. De balans hier:
| Gespeelde wedstrijden | 61 |
| Overwinningen Ajax | 34 |
| Overwinningen Feyenoord | 11 |
| Gelijke spelen | 16 |
| Aantal doelpunten Ajax | 140 |
| Aantal doelpunten Feyenoord | 68 |
Hieronder de zeven meest bijzondere ontmoetingen op een rij:
1-0, 17 maart 1957
62. Willy Schmidt 1-0. Scheidsrechter: Bronkhorst, toeschouwers: 22.000.
Ajax haalde revanche voor de 7-3 nederlaag in Rotterdam. Al had het duel in de Amsterdamse Meer nooit door mogen gaan. Een dag na het jaarfeest van Ajax stond er een keiharde, vaak tot stormachtig aanwakkerende snijdende wind, die gepaard ging met meer dan overvloedige regenval. Het veld bestond daardoor uit een grote waterplas met hier en daar wat ondiepe plekken. Normaal voetbal was op de drastige ondergrond niet mogelijk, laat staan goed voetbal. In de eerste helft gebeurde er dan ook weinig.
De zwaar tegenvallende Coen Moulijn en Cor van der Gijp van de bezoekers leken ook bewust hun benen te sparen. Aanvoerder Piet Steenbergen zou in de rust flink tekeer zijn gegaan en zette enkele pionnen op een andere plek. Veel hielp het niet. Het winnende doelpunt van Willy Schmidt viel zeventien minuten na rust. Doelman Wim Onderstal had alle mogelijke moeite met een poeier van Piet van der Kuil en kon het glibberige leder niet onder controle krijgen waarna Schmidt de bal in de bovenhoek prikte.
Feyenoord poogde het daarna wel, maar de goede bedoelingen smoorden al spoedig in de alles overheersende combinatie van modder en regen. Het bleef 1-0. Ondanks de nederlaag bleef Feyenoord koploper. Alleen nog op doelsaldo overigens. In de top van de Eredivisie was het dringen geblazen. Nummer zes, VVV, kende na 25 wedstrijden slechts twee punten achterstand.
8-2, 18 september 1983
5. Olsen 1-0, 15. Van Basten 2-0, 24. Boeve 3-0, 28. Houtman 3-1, 34. Duut 3-2, 61. Molenaar 4-2, 64. Koeman 5-2, 73. Van Basten 6-2, 84. Olsen 7-2, 87. Van Basten 8-2. Scheidsrechter: Geurds, toeschouwers: 40.000.
De meest legendarische wedstrijd uit de historie. Vier dagen eerder heeft Ajax de Griekse verdediging van Olympiakos Piraeus niet weten te passeren en vloog het uit Europa. Zonder de geschorste Dick Schoenaker moest de ploeg het in het regenachtige Olympische Spelen opnemen tegen koploper Feyenoord. Na vier minuten werd een afstandschot van Jesper Olsen knap door Joop Hiele tot corner verwerkt. Olsen nam die zelf. Toen Johan Cruijff (dan Feyenoorder!) de bal niet goed wegkreeg, zag de Deen een klein gaatje en prikte met een uitgekiend schot de 1-0 binnen.
Marco van Basten zorgde tien minuten later al voor de 2-0, nadat hij een corner van Gerald Vanenburg op eenvoudige wijze uit de lucht nam en voorbij Hiele plaatste. Olsen zette negen minuten later met een steekpassje Peter Boeve, die geen buitenspel stond omdat Ben Wijnstekers bleef hangen, voor het doel: 3-0. Het ‘tien, tien, tien...’ klonk daarna al. Maar tien minuten later stond het alweer 3-2. Johan Cruijff bediende de inkomende Peter Houtman (3-1) en Houtman gaf af op Henk Duut, die profiteerde van een slippertje van Boeve. Andrej Jeliazkov miste net voor rust de ideale kans op de gelijkmaker en schoot naast.
Nadat Felix Gasselich door Aad de Mos is gewisseld voor Keje Molenaar ging Ajax beter spelen. Ruud Gullit schoot nog een goede kans voorlangs, waarna Ajax uitliep naar een monsterscore. Een corner van Olsen werd binnengekopt door Molenaar (4-2) en nadat Olsen in een mooie sprint Michel van de Korput passeerde, werd hij neergelegd. Ronald Koeman knalde vanaf elf meter hard raak: 5-2. De 6-2 van Marco van Basten viel, nadat Ophof op een pass van Olsen de spits bediende. Met een schijnbeweging kapte hij Hiele uit en schoot raak. Vanenburg trapte nog een vrije trap op de lat, waarna een weergaloze solo van Olsen alsnog de 7-2 opleverde. Na een prachtige pass van Jan Möllby stiftte Van Basten ook nog de 8-2 binnen.
6-0, 2 mei 1999
30. Grönkjaer 1-0, 48. Wamberto 2-0, 50. Sibon 3-0, 68. Litmanen 4-0, 85. Litmanen 5-0, 90. Arveladze 6-0. Scheidsrechter: Jol, toeschouwers: 40.500.
De uitslag is hoog, maar het deerde Feyenoord allerminst. Een week eerder was de ploeg van trainer Leo Beenhakker kampioen van Nederland geworden. Jean-Paul van Gastel, Ulrich van Gobbel en Bert Konterman hoefden zich niet eens te tonen. Na zeven minuten viel ook nog Paul Bosvelt uit. Ajax-trainer Jan Wouters trachtte na afloop de nadruk te leggen op het goede spel van zijn ploeg, maar de poging was tot mislukken gedoemd. Ajax speelde niet slecht, uitstekend zelfs bij vlagen, maar het was toch vooral de apathie en de onbeholpenheid van de Feyenoorders die in het oog sprongen.
Het laatste restje Rotterdams verzet brak in de 48ste minuut toen Wamberto scoorde op aangeven van Richard Knopper (2-0). Voor rust was het een wonder dat het slechts 1-0 stond. Jari Litmanen plaatste de bal tussen Fernando Pascale en Jon Dahl Tomasson door, waarna Jesper Grönkjaer de bal voorbij doelman Jerzy Dudek schoot. De treffer van Wamberto vormde al de snelle genadeklap. Gerald Sibon, Jari Litmanen (twee keer) en de voor Sibon ingevallen Shota Arveladze maakten het halve dozijn compleet. Sibon mocht overigens voor het eerst sinds november 1997 weer eens vanaf de aftrap meedoen.
3-4, 13 mei 2001
7. Connolly 0-1, 13. Arveladze 1-1, 18. Arveladze 2-1, 61. Leonardo 2-2, 66. Connolly 2-3, 73. Tomasson 2-4, 85. Arveladze 3-4. Scheidsrechter: Jol, toeschouwers: 52.200.
De Rotterdammers hadden liefst veertien jaar (1987: 1-3) gewacht op een zege in Amsterdam. Voor Bert van Marwijk en de zijnen kon het cruciale gevecht niet op een beter moment komen, nadat de trainer zijn positie beschikbaar had gesteld. Van Marwijk had zijn elftal volledig op Ajax ingesteld en kwam met een ultradefensief systeem (4-5-1) aan de aftrap. In de eerste helft dreigde Feyenoord zelfs overlopen te worden. De wissel Leonardo voor de falende Jan de Visser zorgde uiteindelijk voor de omslag.
Nadat Cristian Chivu al de lat had geraakt met een kopbal uit een corner, stuurde Bonaventure Kalou met een steekpass vanaf de rechterkant David Connolly weg. Alleen voor het doel schoof hij het leder linksonderin het doel. Maar elf minuten later was het alweer 2-1. Pius Ikedia gaf na een kleine solo een steekpass op Shota Arveladze, die het leder in het doel gleed. Na een knappe actie van Tomas Gálasek maakte Arveladze met een hard schot ook de 2-1. Leonardo, net op het veld, schoot uit een voorzet van Connolly de 2-2 binnen en bracht nieuwe hoop.
Vijf minuten later kwam Feyenoord al op voorsprong in de ArenA. Na een goede combinatie tussen Connoly en Emerton stoomde Connoly door naar de vijfmeterlijn om de bal terug te krijgen: 2-3. In de 73e minuut speelde Leonardo uit een counter met een mooie solo Jon Dahl Tomasson nog op eigen helft aan. De Deen ging alleen richting het doel van Fred Grim en omspeelde hem met een mooie schijnbeweging. Arveladze maakte op aangeven van Gálasek nog zijn derde doelpunt van de wedstrijd, maar daar bleef het bij. Rafael van der Vaart had in de slotfase nog wel de gelijkmaker op de schoen, maar schoot de bal over.
28 augustus 2005, 1-2
16. Kalou 0-1, 47. Kuyt 0-2, 79. Charisteas 1-2. Scheidsrechter: Van Egmond, toeschouwers: 49.567. Rode kaart: 72. Snoyl (Feyenoord, 2x geel).
De laatste overwinning die Feyenoord in de Amsterdam ArenA boekte. Een overwinning die op het conto van het K2-duo mocht. Beiden scoorden en gaven ook nog de assist bij elkaars doelpunt. Bonaventure Kalou was het die in de zestiende minuut de score opende. Na een fraaie combinatie tussen Patrick Paauwe en Dirk Kuyt werd de Ivoriaan in kansrijke positie geposteerd. Een hard diagonaal schot belandde in de hoek. De hand van doelman Hans Vonk was onvoldoende. Nigel de Jong zag zijn inzet in de 41e minuut aan de andere kant gered worden door doelman Patrick Lodewijks.
Nog voor rust hadden Ryan Babel en Markus Rosenberg twee goede kansen. Twee minuten na rust was het zelfs 0-2 na een zaalvoetbaldoelpunt. Kalou gaf de bal op Kuyt die zonder aan te nemen en met veel gevoel schoot en daarmee de verraste Vonk kansloot liet in de verre hoek. De ploeg van trainer Danny Blind trok daarop wanhopig ten aanval. Die kreeg extra hoop toen Ferne Snoyl in de 72e minuut met een tackle veel te laat inkwam op Zdenek Grygera en met een tweede gele kaart kon vertrekken.
Beide trainers grepen meteen in. Ronald Koeman reageerde door Pascal Bosschaart in te brengen voor Ali Boussaboun, waarmee Paauwe een linie naar achteren schoof en André Bahia als linksback kwam te spelen. Blind bracht logischerwijs een aanvaller (Nourdin Boukhari) voor een verdediger (Julien Escudé) in de hoop nog iets te kunnen forceren. Zes minuten na de verwijdering van Snoyl brak invaller Charisteas door, die oog in oog met Lodewijks koelbloedig bleef en voor de 1-2 tekende. Via Charisteas en Babel was de thuisploeg nog gevaarlijk, maar beiden schoten net naast. Feyenoord hield wonderwel stand en pakte drie zwaarbevochten punten.
5-1, 1 november 2009
42. De Zeeuw 1-0, 47. Emanuelson 2-0, 58. Van der Wiel 3-0, 74. Landzaat 3-1, 82. De Zeeuw 4-1, 90. Suárez (strafschop) 5-1. Scheidsrechter: Blom, toeschouwers: 51.028. Rode kaarten: 43. Babovic, 89. Van Dijk (Feyenoord).
Demy de Zeeuw scoorde tijdens zijn eerste Klassieker twee keer, maar het werd de wedstrijd van Luis Suárez. Al liet de openingstreffer nog tot de 42e minuut op zich wachten. Tot dat moment hadden de twee ploegen elkaar met een schot op de paal, Ron Vlaar aan Feyenoord-kant en Suárez, min of meer in evenwicht gehouden. Marko Pantelic bracht toen Demy de Zeeuw in stelling die 1-0 scoorde. Een minuut later kon Feyenoorder Stefan Babovic vertrekken, die met zijn zwaaiende arm het gezicht van Jan Vertonghen raakte.
Direct na rust viel de 2-0. Een fijn passje van Vurnon Anita werd afgerond door Urby Emanuelson. Pantelic bracht daarna ook Gregory van der Wiel in stelling, wat de 3-0 betekende. Denny Landzaat redde de spreekwoordelijke eer, voordat De Zeeuw op aangeven van opnieuw Pantelic de 4-1 aantekende. In de slotminuut scoorde Luis Suárez alsnog zijn zestiende. Al had hij daarvoor een strafschop nodig.
Rob van Dijk had de doorgebroken Uruguayaan binnen het strafschopgebied gevloerd en kreeg ook al een rode kaart. Tweede doelman Erwin Mulder werd daarna geklopt door Suárez. Trainer Martin Jol was na afloop dik en diktevreden.
2-1, 2 april 2017
1. Schöne 1-0, 36. Neres 2-0, 90+1. Kramer 2-1. Scheidsrechter: Kuipers, toeschouwers: 51.181.
De uitslag weersprak totaal niet de krachtsverhoudingen in de Amsterdam ArenA. Ajax was vanaf de aftrap heer en meester. Feyenoord, dat in de elfde minuut al haar topscorer Nicolai Jörgensen weg zag vallen, kon geen enkel pot breken. Ook al bleef de Rotterdamse voorsprong met zes duels te gaan nog steeds vrij riant.
Binnen een minuut knalde Lasse Schöne een makkelijk gegeven vrije trap vanaf ruim 25 meter snoeihard via de onderkant van de lat voorbij doelman Brad Jones: 1-0. Zonder de geschorste aanjager Tonny Vilhena bleef Feyenoord een schim van de stabiele ploeg die eerder dat seizoen al zoveel duels goed speelde. Ajax, zonder de geblesseerde Kasper Dolberg en Amin Younes, kende in Justin Kluivert haar uitblinker. Diens dribbels waren telkens gevaarlijk.
David Neres bekroonde zijn basisdebuut in de 36e minuut met de 2-0. De Braziliaan kon binnentikken na een subtiel passje van Hakim Ziyech. De ruime voorsprong bij rust was zeer verdiend. De schade voor Feyenoord was nog veel groter geweest als Bertrand Traoré beter met zijn mogelijkheden was omgesprongen. De huurling van Chelsea speelde zich soms uitstekend vrij, maar kwam dan voor het doel niet tot een geplaatst schot. Waar Ajax ook na rust de mogelijkheden bleef missen, was Feyenoord in de slotfase nog wel succesvol. Michiel Kramer benutte in de extra tijd één van de schaarse kansjes met een droog ziedend schot.
