In de 29 wedstrijden die Tom Boere dit seizoen speelde scoorde hij pas vijf keer en was hij goed voor vijf assists. Voor een spits van een degradatiekandidaat misschien niet extreem slecht, maar voor Tom Boere erg ongewoon.
Vorig jaar was Tom Boere de sensatie van de Jupiler League. In 38 wedstrijden scoorde Boere maar liefst 33 keer. Niet omdat zijn medespelers zo geniaal waren. Boere had een ongekend neusje voor de goal. Samen met zijn team eindigde hij namelijk vijftiende. Boere was in zijn eentje goed voor de helft van de doelpunten.
Defensiekloof
Natuurlijk bleef dat niet onopgemerkt. FC Twente sloeg zijn slag en Boere kreeg de kans zich te bewijzen op het hoogste niveau. Dat gaat hem tot nu toe niet heel goed af. De oude Boere is niet terug te herkennen. Misschien ligt het niet aan hemzelf. Het kwaliteitsverschil tussen de Eredivisie en Jupiler League is defensief gezien erg groot. En daar merkt Boere de gevolgen van.
Neerwaartse spiraal
Van 33 doelpunten uit 38 naar vijf uit 29: het zal ook mentaal zijn sporen achterlaten. Hij lijkt het zelfvertrouwen kwijt te zijn en dat zie je terug op het veld. Een duel tegen degradatieconcurrent Roda JC is een mooi voorbeeld. Drie Twente spelers voor de doel, één keeper. Boere wil een doelpunt maar mist. Kostbaar.
Revanche
Elk nadeel heeft zijn voordeel. De slechte vorm van Boere draagt mede bij aan een waarschijnlijke degradatie van FC Twente. Dan kan Boere zijn geluk weer beproeven op de plek waar het allemaal begon, de Jupiler League. Het zal zijn vertrouwen goed doen om zo misschien een herkansing te krijgen op het hoogste niveau.
