De Knappen, zo genoemd naar een Duits woord dat voor mijnwerkers gebruikt wordt, vergelijkbaar met Koempels in Nederland, vieren vrijdag hun 114e verjaardag. Dat komt op een uiterst gunstig moment, de ploeg uit Noordrijn-Westfalen staat op de drempel van een eerste Champions League-deelname in jaren. Een puntje bij FC Augsburg dit weekend volstaat voor de ploeg van Domenico Tedesco, die bovendien weer eens boven rivaal Borussia Dortmund kunnen eindigen.
Het zijn ook de Europese prestaties die de club haar Nederlandse randje hebben meegegeven. In de jaren ’90 bood commerciële televisie het Nederlandse voetbalpubliek langzamerhand de kans om op brede schaal kennis te maken met onder meer het Duitse voetbal, een privilege dat voorheen was voorbehouden aan mensen in de grensstreek. Schalke veroverde veel Nederlandse harten met voetbal dat voornamelijk draaide om inzet en duelkracht, geleid door een Nederlander.
Wie op zoek is naar een koempel(of Knappen)mentaliteit, kan natuurlijk prima Huub Stevens om een boodschap sturen. De Limburger had bij Roda JC prima aan de weg getimmerd en kreeg derhalve ook over de grens een kans bij de natuurlijke grote broer van de club. Hij bouwde in het oude Parkstadion, een toevluchtsoord waar destijds al veel Nederlandse supporters hun voetbal bekeken, aan een internationaal georganiseerde ploeg die Euro-Fighter genoemd werd in de Duitse pers. Het hoogtepunt van die groep, met onder meer Youri Mulder en Johan de Kock, was de UEFA Cup-winst in 1997. In de finale werd het grote Internazionale verslagen.
Op dat moment bestond er al een Nederlandse fanclub van Schalke. Die was niet, zoals misschien voor de hand zou liggen, opgericht in de Nederlandse mijnstreken in Zuid-Limburg. Nee, geografie bepaalde dat de banden vanuit het nabijgelegen Enschede werden aangehaald. Supportersvereniging Blau und Weiss Enschede is nu iedere thuiswedstrijd present in de VELTINS-Arena, en de UEFA Cup-wedstrijden een jaar of tien geleden mondden uit in een waar volksfeest. In de Bundesliga ligt wel ook het grootste trauma van de club.
Schalke heeft zich sinds 1958 geen kampioen van Duitsland meer mogen noemen en won dus ook de Bundesliga nog nooit sinds die competitie in 1963 van start ging. Schalke werd zes keer tweede, maar zal nooit meer zo dichtbij komen als in 2001. Zelf had de ploeg in de laatste wedstrijd in het Parkstadion keurig gewonnen en HSV leek Bayern niet het ene benodigde puntje voor de schaal toe te laten. Totdat Patrik Andersson diep in blessuretijd een vrije trap na een terugspeelbal in het net ramde. Zelfs de verhuizing naar het hypermoderne nieuwe stadion kon die pijn niet begraven.
Daarna ging het een tijdje slecht met de club, tot op het punt dat de ploeg in 2011 op een handjevol punten van de rode streep eindigde. In tegenstelling tot de rode Nederlandse buren, die deze week bij gebrek aan sympathie binnen de eigen landsgrenzen werden overstelpt met steunbetuigingen vanuit Gelsenkirchen, bleef Schalke voor de Bundesliga behouden. Op zaterdag 12 mei zal Blau und Weiss Enschede weer present zijn voor Schalke – Eintracht Frankfurt, vermoedelijk een wedstrijd waarin een feestje gevierd kan worden.