Eigenlijk voelt het wel een beetje als de Achterhoek, maar dan met een vulkanisch landschap, in plaats van akkers en weilanden, zegt Siers: IJsland. Sinds maart 2015 voetbalt de ex-speler van De Graafschap, AGOVV, Helmond Sport en Sønderjyske in Denemarken daar. Eerst voor ÍB Vestmannaeyja en in het afgelopen seizoen voor Fjölnir Rekyjavik. Siers is nu sinds eind oktober thuis, in Doetinchem. Het seizoen in de Pepsideild is afgelopen.
MENTALITEIT
Is het weer fijn om in Nederland te zijn?
“Ja, de Achterhoek en vooral Doetinchem blijft mijn thuis. Mijn vriendin en ik hebben er ook een huis. We zijn net ouders geworden. Mijn vriendin is altijd hier blijven wonen. Ze heeft hier haar eigen bedrijf. IJsland is gelukkig goed te bereizen, dus ik kom ook geregeld naar Nederland als ik een paar dagen vrij ben.”
Hoe is het om op IJsland profvoetballer te zijn?
“Nou, ik heb het goed naar mijn zin. Het niveau van de competitie is ook heel aardig. Veel clubs uit de Eredivisie zouden het lastig krijgen tegen de topteams uit IJsland, zeker wanneer die wedstrijden hier zouden worden gespeeld. Ze hebben hier echt een mentaliteit van altijd blijven knokken. Het is soms rennen, vliegen en beuken. Sta je tegen vikingen van een meter of twee met baarden. Het voetbal hier is anders dan in Nederland. Ze kunnen een wedstrijd doodmaken als het 1-0 staat. Dan gaat de bal de zee in als het nodig is. Op IJsland lachen ze om het fancy football van Nederland, zoals ze dat hier noemen. Ze wisten me wel te vinden nadat IJsland Oranje in aanloop naar het EK twee keer versloeg.”
Dan krijg je te maken met IJslandse voetbalhumor?
“Nadat Nederland in de ArenA verloor van IJsland hadden teamgenoten bij IBV een shirt van IJsland op mijn plek in de kleedkamer gehangen. Daar hadden ze met tape mijn naam geplakt en zeiden ze: ‘nu kun je ons supporteren tijdens het EK?’ Rond de loting voor het EK en de start vroegen ze ook steeds bij wie zit Nederland in de poule? Of hoe laat spelen jullie? Ik kan er wel tegen hoor. Bovendien vind ik ook dat we in Nederland veel realistischer moeten zijn. Gewoon kijken naar de kwaliteiten die je hebt en niet altijd maar mooi willen voetballen. Je moet winnen. Strijden. Hier snappen ze ook niet dat er kritiek was op de speelstijl van Oranje tijdens de laatste WK’s: ze werden wel tweede en derde.”
Overweeg je zelf nog een interlandcarrière in IJsland?
“Haha, nee hoor. De bondscoach ken ik trouwens wel goed. Hij was eerst trainer bij IBV. Ik heb zijn telefoonnummer nog.”
POPULARITEIT
IJsland heeft zich na het EK ook geplaatst voor het WK. Hoe beleef jij de opmars van het voetballand?
“Voetbal is echt upcoming hier. De mensen zijn ook echt heel trots op de nationale ploeg en wat ze de laatste jaren hebben gepresteerd. Na het behalen van het WK was het ook groot feest in Rekyjavik. Ik verwacht dat komende zomer de pleinen weer vol stromen. Tijdens het EK in Frankrijk was ik ook op IJsland, omdat onze competitie van april tot eind september loopt. De competitie lag toen ook even stil omdat een aantal teams hun internationals moest afstaan. Heel veel mensen kwamen toen samen op de wedstrijden op grote schermen te volgen. Dan zie je ook veel mensen die zich schminken of met viking-helmen op hun hoofd staan. Ja, en die bekende haka. Elke club heeft hier trouwens een eigen variant van die haka. Dan is het net ritme of de manier van klappen anders. Het blijft een mooi beeld om al die mensen zo samen te zien te klappen. Het gevoel van saamhorigheid is heel groot in IJsland.”
Merk je dat de populariteit van de nationale ploeg ook invloed heeft op de competitie op IJsland?
“Het is niet zo dat er nu tienduizenden mensen naar de wedstrijden komen, daarvoor zijn de stadions veel te klein en er wonen ook gewoonweg niet zoveel mensen op IJsland, zo’n 300 duizend geloof ik. Misschien met alle buitenlanders die hier wonen en werken kom je op 350 tot 400 duizend mensen. Maar je merkt wel dat de belangstelling toeneemt. De wedstrijden worden live uitgezonden op tv en we hebben ook een soort Studio Sport, met alle samenvattingen. Die worden gewoon goed bekeken. Engels voetbal is hier ook heel populair. Ook omdat sommige internationals van IJsland daar spelen.”
Kun je op IJsland goed rondkomen van jouw salaris?
“De salarissen zijn hier gewoon vergelijkbaar met die in de Eredivisie. Ik heb niets te klagen. Bij een aantal clubs heb je ook lokale geldschieters. Zoals bij IBV, mijn vorige club. Daar zat een ondernemer uit de vishandel achter. Hij haalde in het verleden ook David James, de oud-keeper van onder meer Liverpool en de Engelse nationale ploeg. Zijn foto’s hangen ook nog in de wandelgangen van het stadion. Hoewel, het was niet echt een stadion. Het recordaantal toeschouwers staat op 3000 volgens mij. De setting was wel heel mooi, tussen vulkanische rotswanden. Het waaide er altijd enorm, maar daar leerde je op een gegeven moment wel mee omgaan. De ballen schoten soms behoorlijk door. IBV komt van het eilandje Heimaey, ten zuidwesten van Reykjavik. Het is het enige bewoonde eiland voor de kust van IJsland en er wonen maar 4000 of 5000 mensen. En miljoenen papegaaienduikers, haha. Nee, daar hadden we eigenlijk nooit last van tijdens wedstrijden. IBV is drie keer kampioen geworden en speelde voorrondes voor Europees voetbal. Voor de uitwedstrijden stapten we met z’n allen in het vliegtuig. Heimaey wordt ook wel Money Island genoemd, omdat er heel veel geld wordt verdiend aan de vishandel. Iedereen die daar woont heeft ook een baantje in de vishandel. Of ze voetballen. IBV heeft trouwens ook een profhandbalclub voor mannen en vrouwen. Ook door de vishandel gesponsord.”
Hoe ben je eigenlijk op IJsland terechtgekomen?
“Ik draaide een paar goede jaren in de Jupiler League bij Helmond Sport en heb op een gegeven moment bij mijn zaakwaarnemer aangegeven dat ik graag nog eens naar het buitenland wilde gaan. Ik was een jaar of 26. Al vrij snel zei hij dat er vanuit Scandinavië wel wat interesse was. Ik tekende bij Sønderjyske in Denemarken, waar nu Kees Luijckx speelt. Ik had het daar goed naar mijn zin. Een jaar later meldde IBV zich. Ik vond het wel interessant. IJsland is een heel mooi land en het voetbal wordt daar steeds populairder. Bovendien beviel de Scandinavische cultuur mij wel. Gewoon normaal doen. Niet zeuren, maar werken. Geen jongens die altijd ‘ja, maar’ antwoorden als de trainer iets aangeeft. Ik weet nog dat ik net had getekend bij IBV en dat ik na een nachtje in mijn hotel in Reykjavik de deur uit wilde gaan en dat dat niet kon. We waren namelijk helemaal ingesneeuwd. Ze waren toen dus druk bezig met sneeuwscheppen en schuiven. Toen dacht ik: dit wordt wel een bijzonder avontuur, haha.”
WALVIS
Ben je inmiddels al een beetje gesetteld op het eiland?
“Ja, ik spreek ook al een beetje IJslands. De voetbaltermen leerde ik vrij snel en ik kan me inmiddels redelijk verstaanbaar maken in gesprekken. Interviews geven is nog een beetje lastig, maar ik heb het geprobeerd. Anders is Engels altijd een optie. Ik heb inmiddels ook aardig wat vrienden en kennissen op IJsland. Het is wel goed om in een nieuwe omgeving een sociaal netwerk te hebben. Ik ga geregeld met teamgenoten en mensen van de club ergens een hapje eten of Reykjavik in. Reykjavik is echt een leuke stad, Amsterdam in het klein. Ook qua woningmarkt. De huizenprijzen zijn gigantisch. Er komen hier ook heel veel toeristen, vaak met goedgevulde portemonnees. IJsland is niet goedkoop.”
Heb je al veel familie en vrienden op bezoek gehad?
“Ja, die zijn geregeld overgekomen. Vanaf Schiphol is het maar een paar uurtjes vliegen naar Reykjavik. Zij waren ook allemaal onder de indruk van het land. Hier is ook heel veel te zien met gletsjers, geisers en wellness resorts. Je kunt ook op sneeuwscooters rond rijden of de zee op en walvissen spotten. Ik heb dat ook een keer gedaan. Prachtig om die enorme walvissen een keer live in de natuur te zien.”
In IJsland staat walvis ook op het menu in restaurants toch?
“Klopt. Voor veel Nederlanders is het misschien not done. Ik had er ook mijn bedenkingen bij, maar ik besloot het toch een keer te proberen. Het was wel lekker, heel mals. Voor IJslanders is walvis eten hetzelfde als voor ons een kip, varken of rund. Maar ik hoef niet elke week een stuk walvis op mijn bord.”
Jouw contract bij Fjölnir Reykjavik loopt in december af, keer je nog wel terug naar IJsland in 2018?
“Die kans zit er wel in. Er is hier en daar interesse van clubs uit IJsland, maar ook uit andere landen in Scandinavië. Ik heb in het verleden aanbiedingen gehad uit Bulgarije en Roemenië, maar daar vandaan hoor je allerlei verhalen dat ze je salaris op een gegeven moment niet uitbetalen of maar voor een deel. Over dat soort dingen hoef je in IJsland of Scandinavië niet zo in te zitten. Ik train nu in Nederland met een personal trainer en ik mag meetrainen bij hoofdklasser Silvolde. Ik ken hun trainer Dennis van Beukering, de oudere broer van Jhonny. Ik ga een dezer dagen met mijn vriendin en dochter lekker drie weken weg, naar de zon. Doordat het seizoen van april tot eind september loopt hebben we geen zomervakantie samen. Ik heb een ander ritme dan de mensen in Nederland. Nu is het dus een mooi moment voor quality time, bijtanken en mijn opties op een rijtje zetten. Ik wil nog een jaar of twee in het buitenland spelen en dan naar Nederland. Scandinavië blijft mijn voorkeur houden. Ik zie mezelf niet snel naar Australië of Amerika gaan, gezien de reisafstand. Maar misschien is een iets zonniger land dan IJsland of Denemarken ook wel een keer leuk.”
