In 2006 stond hij er ineens, de kleine Jeffrey Sarpong bij het grote Ajax. Als groot talent werd de vliegensvlugge buitenspeler op 5 februari 2006 in de ploeg gebracht voor Wesley Sneijder, tijdens de klassieker in Rotterdam. Een beter vuurdoop kun je niet krijgen. Een groot succes werd het niet bij Ajax. Na in totaal 31 wedstrijden scoorde Sarpong slechts twee keer en gaf hij drie assists.
Van Amsterdam naar Spanje
Na een uitleenperiode bij NEC vertrok Sarpong op 22 augustus 2010 naar Spanje. Ajax ontving een schamele tweehonderdduizend euro voor de buitenspeler. Ook hier werd hij verhuurd. Eenmaal aan NAC Breda en andermaal aan Hércules CF, waarna in 2013 zijn contract werd ontbonden.
Een echte avonturier
Na zijn mislukte avontuur in Spanje zwierf Sarpong over de hele wereld. Na kortstondige verbintenissen in Nieuw-Zeeland, tweemaal Griekenland, Turkije en een test in Finland belandde hij begin 2021 bij Panevezys in Litouwen. Een titelkandidaat in de A Lyga. "Ik was op zoek naar een nieuwe club. Deze mooie club in Litouwen bood zich aan, dus ik dacht: waarom niet?"
Geland in Litouwen
Sarpong vertelt ons over zijn avonturen in de Baltische Staat. "Het is hier gewoon lekker voetballen. Niet te veel nadenken, maar gewoon richting de goal spelen. Tactiek? Dat is hier geen punt. Het is niet dat ze het niet snappen hoor, maar tactisch zijn ze hier niet heel sterk. Het gaat meer op wilskracht en doorzettingsvermogen. Ook niet verkeerd."
Panevezys is bij lange na geen Amsterdam
Amsterdam: meer dan achthonderdduizend inwoners. Panevezys: minder dan honderdduizend inwoners. Het verschil is Sarpong maar al te duidelijk. "Het is wel even wat anders dan Amsterdam. De mensen zijn niet zo open, vooral met zichzelf bezig. Dat is in Amsterdam ook wel, maar toch voelt het anders. Bovendien spreekt bijna niemand Engels dus communiceren is erg moeilijk. Dan ben je vanzelf wat meer op jezelf aangewezen. Ik zit hier ook helemaal alleen, dat vind ik zeker een nadeel. Mijn gezin zit in Nederland. De vorige keren gingen ze nog mee, maar nu zijn de kinderen te oud. Ze moeten naar school en met hun vriendjes en vriendinnetjes zijn. Dat is veel belangrijker."
Litouwen is basketbal en kunstgras
"Voetbal leeft hier op zich wel, maar valt in het niet tegenover basketbal, de grootste sport van het land. Aan alles merk je dat basketbal een stapje voor loopt op voetbal: de faciliteiten, toeschouwersaantallen en beleving. Investeren in goede velden doen ze hier niet. Naast dat het daar simpelweg te koud voor is, willen ze er geen geld in steken. Het grootste verschil met het Nederlandse voetbal is dat ik hier altijd op kunstgras speel. Op het begin even wennen, maar nu is het voor mij heel normaal."
