Allereerst de situatie van Pepi zelf. In juli 2023 kwam de aanvaller naar PSV nadat hij bij FC Groningen indruk had gemaakt. In zijn eerste seizoen kwam de 21-jarige Amerikaan tot 41 optredens. Een heel aantal, echter speelde hij maar in twee duels de volledige negentig minuten. Vaak was een invalbeurt van tien minuten het maximale. Pepi vond negen keer het net in de speeltijd die hij kreeg. Dit seizoen maakt hij meer indruk; na vijftien wedstrijden staat de teller al op zes goals. Goede cijfers, maar aanvoerder Luuk de Jong wordt er niet warm of koud van en zal niet vrezen voor zijn basisplek. De keus is dus aan Pepi hoe lang hij nog geduldig blijft wachten.
Julián Álvarez
Een bekend voorbeeld van de situatie is Julián Álvarez. De Argentijnse spits was twee seizoenen lang de tweede keuze achter Erling Haaland bij Manchester City. Door het drukke speelschema in Engeland en de creatieve uitspattingen van Pep Guardiola, hij gebruikte de spits ook weleens als vleugelspeler of tien, kwam Álvarez aan genoeg minuten. Echter, tijdens belangrijke wedstrijden was geen rol voor hem weggelegd. Zo bleef hij in de Champions League finale tegen Inter de gehele wedstrijd op de bank. Vorig seizoen speelde Álvarez in slechts twee Premier League duels niet mee, maar het merendeel van de wedstrijden startte hij niet als spits. Afgelopen zomer koos de 24-jarige eieren voor zijn geld en vertrok naar Atlético Madrid. Daar is hij in achttien wedstrijden hij tot nu toe goed voor zeven treffers.
Edinson Cavani
Naar Paris Saint-Germain vertrekken terwijl daar met Zlatan Ibrahimovic al een spits van wereldformaat rondloopt, je moet het maar durven. In 2013 deed Edinson Cavani het. Met zijn sterke prestaties bij Napoli had hij een transfer afgedwongen, een basisplek was een ander verhaal. In zijn eerste seizoenen bij de club was zijn Zweedse concurrent duidelijk de nummer één in de spits. Cavani maakte meer dan genoeg minuten, maar moest dit telkens als buitenspeler doen. De Uruguayaan, die bij het nationale elftal met Luis Suárez ook geen misselijke concurrent had, schikte zich in zijn rol. Met succes. Na drie jaar vertrok Ibrahimovic naar Manchester United en zo werd Cavani de onbetwiste aanvalsleider. Het leverde PSG genoeg goals op. Waar Cavani in de jaren met Ibrahimovic nooit de grens van twintig goals in de Ligue 1 slechtte, verpulverde hij deze in de twee seizoenen erna met respectievelijk 35 en 28 treffers. Mede door blessureleed en de komst van Kylian Mbappé, verdween Cavani na z’n successen toch weer naar de achtergrond, wat in 2020 leidde tot een vertrek naar Manchester United.
Klaas-Jan Huntelaar
Het kan ook zijn dat een speler helemaal niet de keus krijgt om te vertrekken, bij het nationale elftal bijvoorbeeld. Dat weet Klaas-Jan Huntelaar maar al te goed. De oud-spits van onder andere Schalke 04 en Ajax stond bij het Nederlands elftal jarenlang in de schaduw van Robin van Persie. Het verschil in aantal interlands, 76 om 102, is nog te overzien. Het verschil in doelpunten, 42 om 50, spreekt zelfs in het voordeel van Huntelaar. Toch is de huidige trainer van sc Heerenveen onze topscorer aller tijden. Voor Huntelaar is vooral het aantal minuten op eindtoernooien pijnlijk. Voor het WK in 2006 werd hij gepasseerd. De EK’s in 2008 en 2012 en de WK’s van 2010 en 2014 leverde 345 minuten op, amper vier hele wedstrijden. Ter vergelijking: Van Persie maakte 1973 minuten, bijna zes keer zoveel als Huntelaar.
