WK-koorts
Zowel voor Oekraïne als Wales is een WK-deelname immers geen gewoonte. Sterker nog, beide landen namen pas één keer eerder deel aan het toernooi. Oekraïne was in 2006 met een gouden generatie van de partij in Duitsland, terwijl de Welshman al veel langer moeten wachten. De laatste deelname van Wales dateert uit 1958, toen het WK in Zweden werd gehouden. Wat volgde waren schrale decennia's voor het Welshe voetbal.
Slecht deden Oekraïne en Wales het niet tijdens hun enkele deelnames. Zowel Wales als Oekraïne schopte het tot aan de kwartfinales.
De weg omhoog
Dat uitgerekend Oekraïne en Wales nu de strijd om het laatste ticket uitvechten, is geen grote verrassing. Ondanks alle mislukte kwalificatiepogingen in het verleden, gaat het de laatste jaren bijzonder goed met de nationale voetbalploegen. Sterker nog, Wales en Oekraïne zijn de laatste jaren opeens vaste namen op de EK's geworden.
Oekraïne wist in 2016 voor de allereerste keer in de geschiedenis de kwalificatieserie voor een Europees kampioenschap te overleven. In 2012 deed Oekraïne voor de eerste keer mee aan een EK, maar dat was omdat het land organisator was. Wales deed in 2016 hetzelfde. Ook de Oekraïense opponent kwalificeerde zich voor de eerste keer in de geschiedenis voor het Europese eindtoernooi.
In 2020 deden Oekraïne en Wales dat dunnetjes over, opnieuw waren zij van de partij. Wales deed het wel iets beter op de EK's dan Oekraïne. Zo bereikte het de halve finales.
Ploegen in vorm
Oekraïne is de ploeg die beter in vorm is. Het land wist in de laatste acht internationale duels zijn ongeslagen status te behouden. Ongeveer een jaar geleden verloor het voor het laatst. Tussen die laatste acht duels zaten echter slechts drie overwinningen. Tegen Schotland heeft Oekraïne echter met een overtuigende 3-1 overwinning laten zien dat het met de vorm wel goed zit.
Ook Wales was al een hele tijd niet meer verslagen. Negen wedstrijden bleef Wales op rij ongeslagen, maar daar maakte Polen afgelopen week met een 2-1 overwinning een einde aan. Wales gaat er op gebrand zijn om zich te revancheren voor de mislukte kwalificatie via de poulefase. Daarin verloor het slechts één keer, België was in de eerste speelronde te sterk. De vijftien punten die daarna werden gehaald waren echter niet genoeg om de Belgen nog in te halen.