Het moet een gezellige bedoening zijn geweest, in huize Roa op 31 december 1999. Ergens in een miniscuul bergdorpje nabij Córdoba, Argentinië, bereidden Carlos Roa en zijn gezin zich voor op het einde. En dan niet alleen het einde van het jaar en ook niet alleen het einde van de eeuw of het millennium. Nee, het einde van álle jaren. Het einde van de wereld.
Terwijl in de rest van de wereld de kurken van champagneflessen knalden slaakte Carlos Roa in een kale berghut nog een laatste zucht en sloot zijn ogen... Om ze een paar tellen later verbaasd weer te openen. Omdat de wereld bij het openen van zijn ogen nog net zo aanwezig was als bij het sluiten ervan, realiseerde Carlos Roa zich dat hij in de toekomst (die er dus ook nog bleek te zijn) niet moet blindvaren op alle openbaringen die tot hem komen. Zo'n visioen van de apocalyps blijkt niet altijd even betrouwbaar.
Hij had er zijn contract bij Real Mallorca voor ingeleverd. Zelfs een transfer naar Manchester United voor afgezegd. In Manchester zagen ze in de keeper van het Argentijns elftal de langetermijnopvolger van Peter Schmeichel. Maar in het hoofd van Carlos Roa bestond geen lange termijn. Hij was ervan overtuigd dat bij het verstrijken van het millennium de wereld zou vergaan. Met de millenniumwisseling op komst ontdeed hij zich van al zijn materiële bezittingen en verdween van de radar. Pas maanden later werd hij door een journalist teruggevonden in het Argentijnse bergdorpje Villa del Soto, een hele hoop bezittingen armer en een toekomst rijker.
KANKER
Roa is een zevendedagsadventist. Hij gelooft in de naderende terugkeer van Jezus Christus op aarde en beschouwt de Tien Geboden als het ultieme handboek des levens. Of zoals Roa het zelf zegt: “Ik neem mijn verantwoordelijkheden als christen serieus”. Voor zevendedagsadventisten is zaterdag de rustdag. En dat laatste bleek niet ideaal te combineren met een carrière als prof. Toch keerde hij na zijn sabbatical, zoals hij zijn vergeefse voorbereiding op de apocalyps later noemde, terug tussen de palen. Bij Mallorca, met de voorwaarde dat hij op zaterdag nooit hoefde te spelen. Toen Mallorca zich kwalificeerde voor de Champions League en dientengevolge haar competitiewedstrijden op zaterdag afwerkte raakte Roa zijn plek kwijt.
Hij verkaste naar Albacete, naar de Segunda División. Totdat in 2014 teelbalkanker werd geconstateerd en het einde van zijn eigen wereld daadwerkelijk dichtbij kwam. Maar ook dat doemscenario overleefde hij. Anno 2018 is Carlos Roa kerngezond en keeperstrainer van Chivas Guadalajara in Mexico. Al achttien jaar gelukkig in een toekomst die hij nooit dacht te hebben.