Het is een woelige periode geweest. Een achtbaan raasde in hoog tempo door Karsdorps innerlijke beleving, telkens botsend met verschillende prikkels. Hij viel van de ene emotie in de andere. Van het nare omhoog takelen van de karretjes, naar de spanning van net voor het hoogtepunt en tenslotte het zalige onderbuikgevoel tijdens de vrije val. Oftewel: de wanprestatie met Oranje in Bulgarije, gevolgd door een knieblessure waardoor Karsdorp van de tribune moest toekijken hoe Feyenoord zou presteren in de titelrace, afgesloten met contractverlenging van een jaar. "Het is altijd mooi om bij te tekenen bij de mooiste club van Nederland. De club spreekt hiermee vertrouwen uit richting mij en dat geeft een goed gevoel", vertelde hij na het zetten van zijn krabbel.
Dat goede gevoel draagt Karsdorp al het hele seizoen met zich mee. Bij Feyenoord en bij Oranje. Wat opviel tijdens de voorbije interlandperiode: het groepsgevoel bij Feyenoord was als het ware meegewaaid van Rotterdam naar Katwijk. Samen met Jens Toornstra, Tonny Vilhena en Steven Berghuis vormde Karsdorp de afvaardiging van De Stadionclub. Als een school haringen klitten ze samen op de training. "Het is toch fijn dat er teamgenoten om je heen zijn. Je zoekt elkaar op. Ik speel veel FIFA met Tonny en Steven, soms komt Jens er nog even bij. Altijd leuk."
Flow
Karsdorp is er heilig van overtuigd dat het samenklitten iets zegt over het groepsgevoel van de huidige Feyenoord-selectie. Een collectief vrienden, die voor hun gevoel al jaren samenspelen. "Eljero Elia is bijvoorbeeld ook een hele goede vriend van me geworden. Ik moet zeggen dat die klik er niet direct was toen hij naar Feyenoord kwam, in ieder geval niet zoals nu. In de loop van vorig seizoen veranderde dat. We gingen elkaar steeds vaker opzoeken, ook buiten de club. Ik ben zelfs met hem op vakantie geweest, naar Ibiza en de Seychellen. Een prachtige ervaring."
Karsdorp gelooft sterk in de term vriendenteam en stipt dat aan als een van de grote factoren achter het huidige succes op Zuid. "Als het bij ons voetballend wat minder gaat, kunnen we de beuk erin gooien. We kunnen een wedstrijd doen kantelen en gaan voor elkaar door het vuur. Dat kan alleen als je een vriendenteam bent. Dit jaar waren er weer momenten waarop het zomaar de andere kant op had kunnen vallen, bijvoorbeeld na Go Ahead Eagles uit. We verloren eveneens van Sparta, Ajax en Vitesse in de beker, maar we antwoorden dit jaar elke keer op teleurstellingen. Ik weet dan eigenlijk al dat we de volgende wedstrijd winnen. Dat klinkt misschien raar, maar is een moeilijk te verklaren gevoel. Een flow? Nee, dat niet. Met zo'n psychologische term heb ik niet zo veel."
Mocht het tot een transfer komen: met Totti zal Karsdorp niet meer voetballen bij AS Roma
Toch moet het vorig seizoen soms hebben gevoeld alsof er een beeldhouwer in de psyche van de Feyenoord-spelers butste en deukte. Wie over het huidige succes van Feyenoord praat, komt automatisch uit op die maand januari in 2016 waarin Feyenoord-supporters het liefst in een diepe winterslaap waren beland. De fans beleefden zeven rotweekenden. Achteraf zou die periode juist weleens de fundering onder het huidige succes kunnen zijn, erkent Karsdorp. "Voor de winterstop ging het vorig seizoen gewoon goed. Ik zou die reeks nog steeds niet kunnen verklaren. Als team zijn we niet zoveel veranderd. Nadien hebben we specifiek tegen elkaar gezegd dat dit niet nog een keer zou gebeuren."
Brommer
Paradoxaal, maar waar. Karsdorp was in de vorige jaargang, hoewel er veel minder gescoord werd, wel beslissender met assists. Vier beslissende voorzetten dit seizoen om elf vorig jaar. Een logische verklaring vindt hij in de huidige speelwijze. Dit seizoen speelt hij meestal met Berghuis voor zich, die vaak naar binnen trekt, maar wel vanuit zijn positie voetbalt. Dirk Kuyt of Toornstra zwerven daarentegen meer.
"Het maakt me niet uit wie er voor me staat. Met Dirk of Jens heb ik een prima seizoen gedraaid. Steven gaat iets meer de combinatie aan met de spits, verlegt het spel en heeft meer dreiging in zijn actie, maar met alle drie heb ik een goede klik. Vorig jaar moesten we het met Michiel Kramer in de spits ook veel meer van opkomende backs hebben. Met Nicolai Jörgensen kunnen we voetballend iets meer brengen. Dat is een groot verschil en verklaart het kleinere aantal assists."
In principe heeft Karsdorp alle vrijheid om zijn motor te starten en mee op te komen langs de rechterkant. Soms lijkt hij tijdens zijn rushes op een voorrangsweg te draven waar iedereen voor hem aan de kant gaat. Trainer Van Bronckhorst moet af en toe als verkeersregelaar optreden en onderweg een stopbord neerzetten. "Hij zegt weleens dat het beter is als ik vijf keer opkom en twee goede voorzetten geef, dan dat ik twintig keer kom en geen goede bal geef. In het begin had ik weleens moeite om het juiste moment te herkennen, maar op een gegeven moment ben je daar zo vaak mee bezig dat het vanzelf gaat."
Vrienden en kennissen hebben een term voor het opkomen van Karsdorp. De Schoonhovenaar is op zo'n moment 'op de brommer'. Een opgevoerde. Zelf vindt hij de uitdrukking wel toepasselijk en hij gebruikt het soms in interviews. Met zijn loopvermogen en snelheid beheerst Karsdorp de kunde om zijn tegenstander kapot te spelen. "Puur op snelheid denk ik dat er weinig spelers in de Eredivisie zijn die bij me in de buurt komen. Misschien Bilal Basaçikoglu en Terence Kongolo uit mijn eigen team. Of Sheraldo Becker van ADO Den Haag, maar verder zou ik niet snel iemand kunnen opnoemen."
Tegen mede-snelheidsduivel Sheraldo Becker
Privé-training
Karsdorp is er de persoon niet naar om te geloven in het lot. Als voetballer moet je het vooral zelf doen, is zijn overtuiging. Snelheid heeft hij altijd al gehad, maar in de jeugd als aanvallende middenvelder blijft die kwaliteit lang verborgen. Om het bij te schaven gaat hij op zijn zestiende bij personal coach Hans Kroon aan de slag. "Dat is me toen erg goed bevallen. Daar heb ik hard aan mijn explosiviteit en loopwerk gewerkt. Dan moet je denken aan oefeningen als een trap zo snel mogelijk op en af rennen. Toen ik rechtsback werd gezet wist ik dat ik met mijn snelheid een extra wapen zou hebben. Wat dat betreft is die positie een zegen geweest. Soms heb je geluk nodig in het voetbal, en dat had ik toen. Maar grotendeels dwing je het zelf af. Als je denkt: ik ga het gras opvreten en iedereen omverlopen, weet ik zeker dat het ook gebeurt."
Als nummer tien laat Karsdorp bij de A-junioren die drive en actie soms weleens achter in de kleedkamer. Mede doordat hij eigenlijk te goed is voor zijn team en dat zich als siroop mengt door zijn spel. "Als nummer tien was ik een hele nonchalante, soms zelfs luie voetballer. Ik was alleen maar bezig met het geven van steekpasses. Omschakelen deed ik niet altijd. Als rechtsback kan dat niet. In de jeugd kon dat nog wel, maar nu moet ik het ook van andere dingen hebben. Bijvoorbeeld mijn power. Dat zit nu gelukkig wel goed."
Het is Fred Rutten die dat als eerste ziet en hem omschoolt tot rechtsback. Met een beetje fantasie kun je de Gelderse trainer de voetbalvader van de drievoudig international noemen. Als Rutten zijn plannen kenbaar maakt is Karsdorp in eerste instantie allerminst overtuigd, en ook technisch directeur Martin van Geel denkt dat de trainer 's morgens met zijn hoofd tegen een kastje is aangelopen. Sinds het vertrek van Rutten hebben de twee elkaar niet meer gesproken. Jammer vindt Karsdorp dat niet. "Maar Rutten is en blijft de trainer die me heeft laten debuteren en uiteindelijk een basisplek gaf. Maar hij gaat verder met zijn leven en ik ook. Zo is de voetballerij nu eenmaal."
Winnaarsmentaliteit
Nu heeft Karsdorp eenzelfde goede band met Van Bronckhorst. Hij heeft baat bij de rijke voetballoopbaan van de oud-speler van onder meer FC Barcelona. Heel Feyenoord haalt betere cijfers dit seizoen, dus ook de trainer. "Natuurlijk heeft hij enorme stappen gemaakt in zijn ontwikkeling. Welke? Ik merk vooral dat hij beter communiceert en dat hij zich natuurlijker staande houdt voor een groep. Maar het is niet alleen Gio die het doet, want ik wil ook Jan Wouters en Jean-Paul van Gastel noemen. Die eerste staat op trainingen vaak te observeren, maar op kantoor trekt hij zijn mond zeker open. Laat ik het zo zeggen: als veldtrainer is hij een stuk rustiger dan Van Gastel, haha."
Wat Van Bronckhorst in ieder geval niet ontzegd kan worden is dat hij geen harde keuzes durft te maken. Reputaties zijn voor hem net zoveel waard als zwemdiploma A: niets. Zo kiest Van Bronckhorst er vaak voor om Dirk Kuyt op de bank te laten beginnen als iedereen fit is. Voor critici het teken dat de Katwijker het tempo en niveau van de Eredivisie niet meer aankan. Karsdorp kan daar met zijn hoofd absoluut niet bij. "Hoe hij soms wordt behandeld in de media is onterecht. Hij is met alle goede bedoelingen teruggekomen bij Feyenoord. In zijn eerste jaar pakken we direct een prijs, zeker een enorme verdienste van Dirk. Ik snap de kritiek echt niet, die man heeft zo'n mooie loopbaan gehad."
Met voorbeeld Dirk Kuyt
Die loopbaan kan alleen maar mooier worden nu Feyenoord volop meestrijdt om het kampioenschap. In Rotterdam en omstreken lopen de fans elke zondag twee keer drie kwartier met trilfunctie in hun lichaam. De basis voor het succes werd twee jaar geleden gelegd, mede door de komst van verloren zoon Kuyt.
"Hij heeft een winnaarsmentaliteit meegebracht. Hij loopt altijd voorop en staat altijd vooraan. Of het nu met de warming-up, rondo of pass- en trapoefeningen is. Dat werkt aanstekelijk. Als het iets minder gaat, zoals uit bij Heerenveen, maakt hij extra krachten los. Hij slaat zijn vuisten nog eens extra op elkaar en pept het team nog eens op. Als je met hem praat, ga je automatisch meer in jezelf geloven. Daarvoor heb ik onwijs veel bewondering."
Vader
Kuyt als wegwijzer naar de Coolsingel, een sprookje dat werkelijkheid kan worden. Het moet de voorlopige bekroning zijn op Karsdorps nog prille carrière. Bij een kampioenschap zal zijn naam voor altijd in het geheugen staan gegrift van Feyenoord-fans, als rotstekeningen uit de prehistorie. Ondanks het hartstochtelijke en smachtende Legioen kan Karsdorp nog vrij rustig over straat in de stad aan de Maas.
"Als ik een pet opzet gaat het wel. Maar als het zomer is, dan loop ik met korte mouwen en kan iedereen mijn tatoeages zien. Dan word ik herkend, maar dat is niet erg. Leuk is het misschien niet meer, want je voelt telkens dat mensen over je praten of naar je wijzen. Als je met één iemand op de foto gaat, moet je met iedereen. Als je één iemand overslaat, wordt daar weer wat over geroepen of geschreven. Dat is soms hinderlijk, maar ik heb er verder geen problemen mee."
Vorig seizoen tijdens de dramatische periode maakten verschillende spelers de andere kant mee van het fanatisme van enkele Feyenoord-fans. Middenvelder Marko Vejinovic zelfs thuis, Karsdorp op de gierput die sociale media heet.
"Dat was naar mijn vriendin. Niet echt bedreigingen, maar er werden wel wat nare dingen geschreven. Maar zijn dat supporters? Ze moeten naasten van me met rust laten, tegen mij mogen ze veel zeggen. Maar het is niet waar als voetballers zeggen dat het hen niets boeit wat mensen van ze vinden. Natuurlijk raakt het me als er negatief over me wordt gepraat. Bij positivisme geldt hetzelfde. Maar ik ben niet iemand die zich daardoor gek laat maken. Sowieso ben ik altijd wel op mezelf gericht, altijd al geweest. Ik zal ook niet snel naar oudere spelers als Arjen Robben of Wesley Sneijder bij Oranje toestappen om advies te vragen. Ik wil dingen zelf uitvinden."
De weg naar Feyenoord 1 en Oranje was dan ook niet geplaveid met rechte keien. Meer Belgisch wegdek, dan Nederlands asfalt. Slechte schoolprestaties leidden tot een jaar zonder bal, op voorspraak van zijn vader. Hoewel hij vroeger meer een moederskindje was, groeide de band met zijn vader na de scheiding van zijn ouders. Hij woonde bij zijn vader, waar hij de benodigde discipline bijgeleerd kreeg.
"Als er problemen waren, kwam hij altijd opdraven. Nadat ik gestopt was met voetbal door mijn problemen op school wilde ik eigenlijk niet meer terug naar Feyenoord, maar hij drukte me op het hart dat ik terug moest naar de club. Ik heb daarna mijn school afgemaakt en ben op mijn zestiende gestopt. Toen ging ik dus voor mezelf trainen, betaald door mijn vader. Hij heeft me mede op dit niveau gebracht."
Rasechte Feyenoorders
Karsdorp is gehecht aan naasten in zijn directe nabijheid. Zijn inner circle is hetzelfde als van voor zijn doorbraak. "Mijn vader, broer en vriendin zijn er altijd bij, maar ook mijn twee beste vrienden bezoeken al mijn wedstrijden, uit en thuis. Het zijn ook allemaal rasechte Feyenoorders. Als we de Coolsingel halen mag mijn vriendin hopelijk wel mee naar boven, haha. Maar de rest zal beneden net zo goed tussen de fans een feestje vieren. Ze zullen er hoe dan ook bij zijn."
In de missie Coolsingel mogen geen hobbels op de weg liggen. Praten over een eventuele transfer is zo'n hinderlijke onderbreking. De geruchtenstroom is weliswaar meestal als een op hol geslagen zwerm bijen, snel, krachtig en zo weer voorbij, maar clubs uit de Europese top worden steeds vaker genoemd als volgende bestemming in zijn loopbaan. Zelfs nadat hij zijn contract verlengde tot 2021.
Karsdorp weet dat de toekomst zich in de voetbalwereld lastig laat voorspellen. "Het is zó lastig te zeggen. Je kunt geblesseerd raken, net wel of niet kampioen worden. Het zou heel snel kunnen gaan, maar gebeurt dat niet, dan zit ik de komende jaren prima bij Feyenoord. Waar ze bij de club sowieso niet bang voor hoeven zijn is dat ik transfervrij vertrek. Ik zou het niet eens kunnen, want na wat Feyenoord voor mij heeft gedaan, zou ik dat niet fair vinden." Toewijding voor de club en voor zijn teamgenoten. Karsdorp zal het niet zomaar opgeven voor de eerste de beste club. Met of zonder Coolsingel als afsluiting van dit bijzondere seizoen, een emotie die met geen achtbaanritje te vergelijken zal zijn.
Op de bank tijdens de kampioenswedstrijd
